Gaur jakin dut zer den burn-outa. Higadura profesionalaren sindromea omen da. Estres mota luze bat, pertsonen arteko harreman sakonak eta eskakizun emozional handia duten lanbideetan ematen dena, hala nola, osasun arloko lanetan, hezkuntzakoetan... Wkipediak dio konpesaziorik gabeko ahaleginean aritzeak sortzen duen frustrazioak ekar dezakeela, eta errazago gaixotzen direla oso kalifikatuak eta arduratsuak diren profesionalak, norbanakoaren interesen gainetik lanarekiko konpromezua jartzen dutenak, alegia.
Ezagutzen dut sindromea. Gero eta gehiagotan gertatzen da inguruan. Gero eta arazo handiago eta konponbide zailago duten ikasleekin egiten dugu topo ikasturtez-ikasturte. Irakasleok gero eta gehiagotan eman behar diogu erantzuna umeengan gabeziak sortutako arazo emozional eta horrek dakarren jarrerazkoei. Administrazioak eskaintzen dizkigun baliabideak ez dira ugariago, urriago akaso, eta horren ondoan gero eta gehiagotan jasotzen dugu gure lanaren balorazio eskasa.
Burn-out sindromea, izen ingelesa jarriz gero, dotoreagoa da gaixotasuna. Orain arte gure artean erreta egotea esaten genion. Eta gutako asko errez gero, nork ureztatuko ditu kimutan dauden landare gazteak?
No hay comentarios:
Publicar un comentario